Gönlüm hep karanlık kalmış sensiz, varsın ışık doğmasın,
Senin eline, benden başka hiç bir el değmesin,
Seviyorum seni yüreğimle, bu aşkımız solmasın,
Senin sevgin avutur beni, gizli gizli,
Hasretinden yüreğim yanar, gizli gizli,
Uzun bir yol var aramızda,
Bir ucunda sen, bir ucunda ben,
Bir ateş yanar bağrımda,
Ateşin dumanıyım ben.
Ümit dolu gözlerimi,
Yüce Allah çağırdı dört büyük Melekleri yanına,
Mikail, İsrafil, Cebrail, Azrail gelip durdular huzura,
Derken Allah gönderdi Mikail`i yeryüzüne,
Git yeryüzünden bana çeşitli toprak getir diye,
İndi Mikail yeryüzüne, boş döndü Rabbinin huzuruna,
Dost aradım nerde hani,
Bulamadım çok yer dolaştım,
Ölümlüdür bu dünya fani,
Dost aradım bulamadım.
Kadere karşı gelinmez,
Yolda giderken rastladım sana, bahar çiçeği,
Taa kökünden koparıp atmışlar,yerlere seni,
Nasıl kıymışlar bilmem ki sana, bahar çiçeği,
Oysa daha biraz önce, koparılmadan dalından sen,
Pırıl pırıldın, bak şimdi solup gittin bahar çiçeği.
O kadar canlı ve güzeldin ki sen bahar çiçeği,
Sakın ola ki ahiri yalan dünyaya, meyledip kanma,
Fani dünyanın güzelliğini, kalıcı sanma,
Eğri yola gidip de cehennem narına yanma,
Ne kadar yaşasan da ahiri yalandır, fani dünyanın.
Atlas kaftan, ipekden de olsan; solarsın sonunda birgün,
Ne etse, neylese garibin yüzü gülmez,
Gezer dolaşır avare olur, kimse halini bilmez,
Sessiz sessiz ağlar bir köşede, kimse göz yaşını silmez,
Şu yalan dünyada garibin hiç yüzü gülmez.
Çekilir bir köşeye oturur; yakar cigarasını, düşünür halını,
Sensiz sevginin bir anlamı yok,
Sana ulaşmak istiyorum ama engel çok,
Senin hasretin, sanki yüreğimde saplanmış bir ok,
Sensiz mutluluğun da bir anlamı yok.
Eğer ki senden ayrı isem,
Bir Allah`a taptıran,
İnsanı insan yaptıran,
Ruhun güzelliğine kaptıran,
Sevgidir sevgi.
İnsanları sevdiren,
Ömrüm mahkum olmuş, dünya ise zindan,
Felek vermiş cezamı çekerim yavaş yavaş,
Bir türlü affı çıkarmadı kaderime,
Vurmuş felek inim inim inlerim.
Gönül bahçemde ne laleler açtı, ne sümbül bitti,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!