hırsında kırmızıya dönen gecede,
gökyüzünden kurşun ibi inmekte gözyaşları.
korkudan birbirine sarılıp aglamada yapraklar,
yok olmanın eşiginde son demler yaşanmakta.
eliflerde bir hüzün var, belli iç çekişlerinde,
ahuzara boyun egmiş bülbül,viranede biçare.
her yer maviydi
gecenin karanlıgı dahi.
birden..kapanan demir kapılarının
sesleri ile,
pencerenin kapanan sessizligi gibi,
kapandı dudakların.
bir temmuz akşamı
güneş yerini hafif serinlige bırakmış.
parkta geziyorum
insan manzaraları
insan potreleri çok.
önümden geliyorlar,
tutma ellerinde yüregimi
sana ait degil o.
bırak,
beni b ıraktıgın gibi,
algözlerimdeki seni,
gözlerim bende kalsın.
Bırak
bırak, elleri gezin saçlarında,
ya elleri yansın saçlarında,
veya,bırak yansın saçların ellerinde.
bezirganlar ortada
köşelerde tezgahlar
göz gözü hiç görmüyor
toz duman ve karanlık
her kes bir ad altında
sanki olmuşlar melek
Ben Unutmak İstedikçe
gök yüzüne her baktığımda,
her gün doğumu ve batımında.
her karanlık gecelerde lalan ayak izlerinde,
ben unutmak istedikçe, sana yandım.
yeni doğan her bebeğin aglamalarında
bırak
bırakmak kolaysa
sevme eger mümkünse
çöz çözebilirsen
ellerimdeki prangaları
gözlerimdeki gözlerini.
Hayallerin hüznünü,
taşırım gözlerimde bir tülgibi.
altın sarısı sonbahar renklerini,
taşırım saçlarımda bir tac gibi.
Dökülen yaprakların sesi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!