yol göstermesen de olur,
denizleri kabartsanda farketmez ay ışıgı.
ben yine yolumu bulur
giderim, midye kabuklarının aydınlıgında.
elime batırsan da dikenlerini
hiç açmasan da farketmez kardelen
yıllar gibi geceler yine çöktü üstüme,
sensiz geçen günlerim gözlerime batarken.
güneşe hasret gibi bedenim karanlıkta.
gün geldi,güneş doğdu,ben doğmadım bir türlü.
prangalar eskidi, sürüyen ayaklarda,
dün seyrettim uzun uzun hep seni,
yıllar öncesi gibi.
hiç eser yoktu senin hali tavrında,
ne gözlerinde ışık, ne yüzünde mutlulukl.
ellerinde titreme, hiç bir şeyin kalmamış.
yıllar öncesi senden,
çiçek açacaksa yıllar sonra yüregimde,
gözyaşlarımı yıka denizlerinde.
hayır diyecekse dudakların,gözlerin görmeden,
yak denizlerini,bende yanayım.
işte yakındır ömür defterimin son yapragı,
yine sensiz seyrettim yagmurun yagışını,
kimseye hissettirmedim, sana aglayışımı.
sarı dallar ardında kaldı tüm umutlarım,
ne çabuk hayal oldu sende mutluluklarım.
yaşan an mutlulugun toplamı bilmem kaç yıl,
kimler çiğneyip te geçti, vatan adlı toprağımı,
her zerresinde yatar,nice isimsizler mezarlarda.
yürekler parçalanır,okunursa levhalar,
kimbilir kaç yüregin acısıdır bu topraklarda yatarlar.
bu ıssız yerlerdi bir zamanlar cennetti,
şen şakrak sesler vardı, şimdi virane evler,
yagan yagmurlarmı
yoksa gözlerinden akan yaşlarmı.
rüzgarda uçuışan yapraklarmı,
yoksa kaderin bu hale getirdigi saçların mı.
parça,parça suya hasret toprakmı
yoksa sevgiyle yanan yüreginmi bu
ittin yüregimi uçurum kenarına,
sevdan kök salmıştı canıma.
yagmurlar durun yagmayın,
bırakın
gözlerimin yaşı,
doyunca ıslatsın topragı.
toprak gece karanlığında,
örterken üstünü kendi gözyaşlarıyla.
dere, kendi sesini bastırıken derinliklerinde,
güneş, kızgınlığını belli etmezken,
yağmur, hırsından aglıyordu, gökyüzünde.
işte nefes tükendi,
sonunda bitti ömür.
ellerim iki yanda,
başım sol yana dönük.
ALLAHIM huzurunda,
boynu bükük perişan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!