ARAMIZDA BOYLU BOYUNCA YATAR AYRILIK
uykularımın en tatlı yerinde
karabasanlar uyandırır beni
mavi uçurumlara düşerim her gece
her gece uykularım bölünür orta yerinden
GİT... ME
pınarları kurumuş gözler
kederin resim çizdiği bakışlar
ve
dokunulsa kırılacak dallar gibi yüreklerin olduğu
AYRILIK… YALNIZLIK
bir kırbaç sesi bekleyen
kapı önünde eyerlenmiş atlar gibidir
aramızda ayrılık
GİDİYORSUN
Gidiyorsun
‘Neden’ diye soruyorum, konuşmuyor susuyorsun
Ölü kuşlar toplanıyor
yağmur kaçağı ölü kuşlar. Saçak altlarında yuvasız kuşlar
BENİM ANNEM HİÇ GENÇ OLMADI
Benim annem hiç genç olmadı.
‘Çocuklar büyürken, anne baba hep aynı kalır’ yazmış şair.
Bunu ilk okuduğumda, üzerinde köprüsü olmayan
uçurum vardı aramızda. Gurbeti sılaya bağlamayan
SEN YOKSAN
Sensizlik bir köpek gibi yapışsa da paçalarıma, gidiyorum
bu kentten. Sevdamızı, eski(til) miş sevdalar çöplüğüne bırakıp gidiyorum
Kaldırımlarında ayak izlerim
12 YAŞINDA İNTİHAR EDEN MARIANNET AMPER İÇİN
“Yeni ayakkabılar,
bir çanta ve annemle babama iş isterdim” yazmış, Mariannet Amper
intihar etmeden önce
MAVİ ŞİİR
Vakitlerden en çok akşamüstlerini seviyorum
İşyerinden çıkıyorsun
Taş basamaklı sokağı dönüp de yanımdan geçiyorsun ya ondan
YENİBAHARLAR GEÇİYOR İÇİMDEN
Yenibaharlar geçiyor içimden
dokunmadan
Mevsim kendiliğinden eski baharlara dönüyor
bir göz açıp kapatmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!