Ateşteyim Yar Şiiri - Ali Aksoy

ATEŞTEYİM YAR

Hiçbir şey kalmamış senden hatıra,
Kaç zamandır resmin bile gelmiyor.
Ateşlerim artık döndü korlara,
Sensiz hiç kimseler söndüremiyor.

Umutlarım artık teselli değil,
Acılar, hüzünler, dertler veriyor.
Alev, alev yanan ateşteyim yar,
Yoksun da bak kimse söndüremiyor.

Sorma verdiğim o soldu resimler,
Kim bakarsa baksın hiç seçemezler.
Dumanlara eş-dost koşup geldiler,
Olmadı Onlar da söndüremiyor.

Hayallerim bile hep sensiz artık,
Odamsa ışıksız bak hep karanlık,
Çık gel neredeysen gel bana yazık,
Yanıyorum kimse söndüremiyor.

Küllerim savrulup gidecek göle,
Belki de rüzgarlar atacak çöle,
Yetiş neredeysen gel güle güle,
Bak kimse yangını söndüremiyor.

Söz: Ali Aksoy