Ateşte söner iz bırakmadan

Bir volkan söndü
Ayrılık ırmağının sularıyla
Şehrin içine düşmüş yalnızlığım
Gölgesiyle savaşan kimsesizlik

Türküler söyleniyor izinsiz
Yası tutulan bir aşkın sonrasına
Hissetmişliğim sınırlarını zorlarken
Ellerim düşüyor gözlerinin uzağına

Her şey biter bir gün, seslenişi kulağımda
Gidişinin hazmedilişi sinmiyorken
Delip geçiyor sensizliğimi giz
Ateşte söner diyor, ateşte, iz bırakmadan