Ateşte Gül Açtı Şiiri - Şevki Çiftçi

ATEŞTE GÜL AÇTI

Yağmaya hazır bir bulut gibiyim.
Ufuklar sisli, nemli gözlerim.
Dudaklarımda içli bir şarkı,
Hüzünlerim ve hasretlerim
İçinde saklı.

Kim bilir bu kaçıncı gece.
Kim bilir bu kaçıncı sancı.
Sürerken acılarla geceler.
Can evime düşen ateşte,
Kırmızı bir gül açtı.

Gül mihrabım oldu.
Aşkımın mihrabındaki gül.
Ve bulutlar yağmuru bıraktı.
Gözyaşlarımla sulandı gül.

Elbet bir gün,
Hüzün ve hasret biter.
Kaldırılır aradaki perdeler.
İnsanoğlu o gün, vuslata erer.

Şevki Çiftçi