Ateşin Gölgesindeyim Şiiri - Erdal Karadağ

ATEŞİN GÖLGESİNDEYİM

Biraz öfkeliydim
Biraz heyecanlı
Biraz da savurgan ve umarsızdım
...Ama,
Soluk değildi yüzüm
Yaşlı da değildi gönlüm
Bende açtığınız her yara,
kanlı bir yol oldu aramızda.
Acıyla yürüdükçe,
Fırtına durdu
Yağmur dindi
Ama güneş doğmadı bir daha..

Şimdi,
Gayya kuyusunda, ateşin gölgesinde serinleyen
duru bir şairim ben
kan uykulardan gelen
Ve,
İçimdeki yaraları onarırken bitecek kalan ömrüm.
Korkmayın artık dehşetimden!..

21 Temmuz 2013– Eskişehir