Kıl çadırlar yörüklere saraydı
Güddükleri koyun kuzu deveydi
Develerin dişiside mayaydı
Sırtındaki yörüklerin yüküdür
Düz ovada yürümesi kolayken
Zirvelerde gezinenler şahbazken
Dağlar taşlar ürün vermez çorakken
Yaylalara konup göçen yörükdür
Yüce dağın şimal sırtı duldadır
Pınarların kar suları şifadır
Karakartal senin yerin zirvedir
Tabiatın kesinleşen hükmüdür
Pençeleri güç timsali yerilmez
Asaleti gökden yere indirmez
Ölüp gider hürriyeti devretmez
Tüyleride sırtındaki kürküdür
Karakartal yörüklerle benzeşir
Emsal olur şairlerle söyleşir
Yörüklerle kan bağımız birleşir
Biri yerde biri gökde gözümdür
Yerde Bozkurt gökde karakartalım
Hastürklerle tamtürklerle soydaşım
Anadolu asırlardır vatanım
Atatürke Bozkurt dedim övgüdür
Kara kartal gözü çok şey anlatır
Atatürk'ün sözü özü yansıtır
Fikirleri yeri göğü inletir
Bozkurt Kemal milletime öncüdür
Çadırların dört bir yanı mertek'ten
Uç kısmını iple bağlar kertik'ten
Bozkurt Kemal vazgeçermi mertlik'ten
Atatürk'ün asaleti ünlüdür
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 15:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR TÜRK DÜNYAYA BEDELSE , İŞTE ATATÜRKÜMÜZ !
Yazan yüreğe saygıyla , yürekten kutluyorum ...
TÜM YORUMLAR (3)