Atatürk Şiiri - Yusuf Cantürk

, i lk okul üçteyiz, belli ki, küçük yaştayız,
Ölüm haberin köye gelmiş, kara yastayız.
Eğitmen, gözü yaşlı, konuştu, kalbimize kazındın;
Bu gün Dünya biliyor, şanla, tarihlere yazıldın.

Okudukça anladım, her şeyinle gerçeksin! ,
Asrın kahramanı, lideri, her yönünle, teksin! .
Seni, milletçe, ne kadar yükseltsek, yine de az,
Makamın CENNET olacak, zaten başka yere de sığmaz.

Çanakkale Seninle tarihlere kazınmış,
Belli ki Çanakkale, Senin alın yazınmış!
İnanç ve iradenle, çelikten de serttin,
Ricat eden MEHMET’E direnişi, ölümü emrettin.

Geçemedi boğazı, ricat etti düşmanlar,
Politik zafer için, geç de olsa pişmanlar.
Hile ve baskı ile MONDROS’U yarattılar,
Tek kurşun atmadan, boğaza demir attılar.

Gecenin rengi gibi, VATANIN bahtı da simsiyah,
Düşmana geçit veren, acz içinde bir padişah;
Ordular lağvedilmiş, ne kurşun var, ne de silah;
Başsız kalmış milletim, vah vatanım, vah!

Düşman gemilerine çakmak, çakmak bakarak,
“Geldikleri gibi giderler “ deyip, bir sigara yakarak,
Boğazın o an ki manzarası gitmişti çok ağrına,
Gitmeye karar verdin, necip milletinin bağrına.

Müjde ey cefakâr, yoksul kalmış milletim, !
Samsundan kara bahtına güneş doğacak,
Doğuda, Batıda, Güneyde, istilacı illetin,
Antikoru olup, onları yurttan kovacak.