Kapı karşı iki komşu birbirine yabancı.(Kadıköy-1997)
Ananeye uymuyor ki bu, geçekten çok acı.
Adını, sanını bilmiyorum, bu nasıl komşuluk?
Huzursuz oluyorum, duygumsa suçluluk.
Kim mülk sahibi, kim hancı, kim yolcu?
Sakallısı, türbanlısı, kim sağcı, kim solcu?
Asansörde karşılaşsam, merhaba yok selam yok!
Bilinmez ki komşulardan kimler aç, kimler tok!
Soramazsın ne köyünü ne de ilini
İstesen de çalamazsın kapısının zilini,
Konuşursan öğrenirsin, şivesini, dilini,
Görmek mümkün silkelerken pencereden kilimi!
Toplantıda aynı yüzler, kimsenin kimseyi taktığı yok,
Nezaketmiş, ananeymiş hiç de baktığı yok.
Muhtaç olsan külüne, odun yok, yaktığı yok.
Yönetime talip yok, tenkit ile şikayet çok
Zaman geçer, göre, göre yüzler olur aşina.
Zaman gelir, elvedasız, bunlar da evden taşına.
Gelenler, gümbürtüyle, tak takayla, gidenleri aratır.
“Ev alma komşu al “demişler, komşu evi sattırır
Yusuf Cantürk (E.Hv.Kur.Alb.) 2001 kadıköy
Yusuf CantürkKayıt Tarihi : 3.6.2003 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gerçeye yakın.Böyle olaylar her apt. da oluyor.
MUHARREM ERSAL - 0505 415 60 57 [email protected]
Şiirinizi kimi zaman gülerek, kimi zaman düşünerek okudum. gerçekleri yansıtması açısından çok etkileyici buldum. Dili ise hafif istihzalı ve hoş...Tebrikler Hülya Topçuoğlu
TÜM YORUMLAR (2)