Aklımdasın hâlâ,
Tenin yakarken tenimi,
Gözlerimin perdesini aralarken ruhum sana…
Sen, acımadan boğazıma sardın elini.
Ondan mı acıtır kalbimi?
Belki ölürsem
geçer bu acı.
Yarı yolda yalnız kalmanın,
yüzüstü bırakılmanın sancısı…
Yola çıkaran sendin,
Özlüyorum seni,
Hasretin gün saydırıyor.
Kokun uzaklardan çağırıyor,
Teninse mıknatısım.
Gülüşlerin nefesim gibi,
Ne yapıyorsun bensiz,
Benden uzakta,
Gözlerim seni ararken,
Ben sana hasretken?
Kim görüyor gülüşlerini,
Masumiyetin rengi bizi sararken,
Ellerimiz birbirini bulur,
Kutsal bir yaşamın eşiğinde
Mutluluğa, huzura,
ve “sonsuza dek” e açılır kapılar.
Sana olan özlemimi biliyorsun,
Sesinin beni altüst ettiğini biliyorsun.
Seni arzuladığımı,
Sana hasret kaldığımı,
Artık her şeyi biliyorsun.
Ellerim uzandığında
Ulaşamazsa sana,
Gözlerim uzandığında
Buluşamazsa gözlerinle,
Nefesim arzuladığında
Ciğerlerimi kokunla doldurmayı,
Gelme rüyalarıma;
Yokluğun zaten yük bana.
Olmayan varlığın acısın bana,
Merhametin varsa gelme bana.
Mesafem miğferimdi,
Gelme rüyalarıma;
Yokluğun zaten yük bana.
Olmayan varlığın acısın bana,
Merhametin varsa gelme bana.
Mesafem miğferimdi,
Bırak, gülüşünde kaybolayım.
Gözlerinin derinliği karışsın,
Ruhumun derinliğine.
Sevgin gezinsin, kalbimden beynime.
Kokun yayılsın bedenime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!