.Asrın azgın yarası Şiiri - Hasan Ulusoy

Şafak beklentileri sükûnetin sesinde
Gün batımı ihtiras gündönümü tutkudur
Zaman hayat cellâdı aniden vurur künde
Ömür boyu dinlenen beklenenin nutkudur
Yarılan bu çıbanın cerahati benmişim
Hayatıma karşılık bende ben dilenmişim

Öfkelenen asırlar nice devleri yuttu
Kalabalık beyinler unuttu yalnızları
Cellâdın sehpasının üstünde can unuttu
Kırk külahlı evrenin akbenizli kızları
İşlerken içimdeki asrın azgın yarası
Cücelerin terinde saklı devin parası

Açtığım kucağımda buldum asrın derdini
Sükûtistan şahında bıraktığım gam benim
Karıştırdım zamanın merdini namerdini
Kahpelerin renginde rengini saklar tenim
Ayrılalım bu yolda yürüyenler dönerken
Sakla benden yüzünü sır perdesi inerken

Ölüm kusan hayatın şekli değişmiş gider
Haykırış ciğer söker sükûnetin özünde
Duyduğu her muştuya kulaklar bedel öder
Merhamet ara da bul namertlerin sözünde
Beklerken yansın bana efkârım duyan şafak
Divanda kahpe rüzgâr divandaki fırıldak

Dünkü sözün döneği tahtını tutmuş durur
Riyakâr meclislerin ortasında seccade
Verdiği her sözünü şimdi unutmuş durur
İğreti imanını vermiş gider ifsada
Kalk ayağa riyakâr döndüğün cihete dön
Müslüman’a bir iken sana uymuş dokuz yön