Ne güzeldi çocukluğumuz,
Bisikletle gidenin arkasından
Umursamazca koşardık dakikalarca
Ya eve çıkmamak için annemize yalvardığımız günler
Anne ne olur beş dakika daha
Cevabı tamam ama sadece beş dakika olurdu
Tekrar mutlulukla koşturup dururduk
Ya şimdi
şimdi öyle mi
Gidenin arkasından sadece bakıyoruz
Hem de gözyaşları içinde,deli gibi umursayarak
Annemiz bile tesellimiz olamıyor bazen
keşke bütün sorunlar
o beş dakika içinde çözülse diyoruz..
Ve,
Büyüdükçe anlıyoruz ki
Aslında hayat sonsuza kadar mutlu olmak değilmiş
İnişli,çıkışlı bir yolmuş geçmeye çalıştığımız
Aslında hayat herşeye rağmen güzelmiş düşününce
Mutlu olabilmeyi bilip,gerisini boşverdiğimiz sürece...
Kayıt Tarihi : 27.5.2010 00:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serem Gökler](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/27/aslinda-hayat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!