Aslı Yağmur Çelik Şiirleri - Şair Aslı Y ...

Kum saati gibi tepetaklak yaşamım,
İçimdekiler dökülüyor bir zakkumun ellerine.
Zehir zıkkım oluyor zaman,
ve saçlarına kadar kırılıyor yaşanmışlıklar.
Yok sayıyorum senin için çaldığım zamanı,
Senin için çalınan plaklar yok oluyor.

Sebepsizce bir tebessüm bıraktım masama,
Bakar mısın içime dökülen bu kargaşaya.
Bir sigara daha yaktı ellerin,
Sıkı sıkıya tutuyorsun eline aldığın bu hüznü.
Dumanı sıyrılıyor dudaklarından.
Bir tebessüm daha dökülüyor yüzümden.

Ne bu düşler yanıltsın seni,
Ne de dirhem dirhem dökülen gözyaşım.
Çaresiz değildi seni sevmelerim,
Değildi sensizliğimin sebebi böylesi aldanışım.
Sakın ola üzerine alınma ellerimin alevlerini.
Sakın alınma üzerime giydiğim matem kokulu sevdayı.

Pusulası bozulmuş bir nehir gibi şaşkın,
Rotası çizilmemiş bir gemi gibi umudum.
Gece el sallıyor yanık kahve kokulu sabahlarıma,
Uykularım kahve çekirdeğindeki yanık hüzne mukabil.
Kırk yıl geçiyor bir cezve kulpunda,
Kırk yıl sonra yitip gidiyor düşlerimi ışıtan mumum yalazı.

'Hiçbir şey'i yazabilseydim keşke saatlerden kovulan akrebin yüreğine.
Kibrit alevinde cehennem olan bir yüreği zehir zıkkım ederdim belki.
Belki alırdı canını bir damla gözyaşı,
Belki dökülürdü kadehimden yüzün; kıpkırmızı.
Kızıl bir rüyayı anlatırdı gece,
Belki ardıma kalmazdı gölgem; simsiyah.

Koşulsuzca bıraktım kendimi sana.
Korkmadım düşmekten, yada kırılmaktan.
Sende bırak beni ellerinden,
Kırılacağım, parçalanacağım yok artık.
Kaç kez öldürdüm seni içimde,
Kaç kez kana bulandı ellerim,

Yüreğinin yalnızlığı en güzel kalabalıktı benliğime.
Soluduğun bir sokakta kalmış yetim kaldırımlar,
Ve kaldırımları aydınlatan en yalnız sokak lambaları.
Gecenin gökyüzüyle birleştiği anda,
Yıldızların gökyüzünün koynuna sokulduğu bir vakitte,
Tam da akrep yelkovanı yakalayacakken,

Sonundayız bir hayatın hiç başlamamış gibi.
Geç kalmış bir yağmur gibi kuruyan toprağa,
Bir çiçeğin soluşu gibi.
Sonundayız bir yalanın, hemde hiç söylenmemiş gibi.
Üstü kapalı bir kaç sitem,
Yok sayılmış birkaç doğru işte.