İlkbaharda canlanan bakışlarından
Biraz dinle yüreğimden gelen sese
kulak ver damlayan yağmurla beraber;
Parmaklarımdan usulca akan sevgiye
Beklemek istersen beni yeniden,
Dudaklarından dökülen ilk sözcükler
Sensiz rüya gördüğümü söylüyor bana
Dökülüveren anlamsız sözler ortalığa
Bir söylence olur bakışlarından dudaklarıma
Bizim karşılaşmamız rüyalar kadar kısacık
Bazen yanındaki kadına bakarsın
uzun uzun
Yüzündeki hüzünlü gülümseme belirir
O sorumsuz çok güldüğünüz günleri
anımsarsın.
Dağlardan bakınca ovalara
Ovalar sensiz sessiz
Sis basmış durgun gölleri
Ben suspus, balıklar suspus
Sen geçersin ovalardan dağlara
Bir hayal peşinde koştuğum seneler
aniden yok olunca yitirdiğim gençliğim
gecenin ışıkları sönerken birer birer
şu koskoca alemde tek başına gibiyim
Ömrümün hoyratça bittiğini sanmıştım
Yanımdasın canım, pürüzsüz teninde beliren
Kristal parlaklığındaki o narin çiyde
Dağların ardına düşen dilek feneri akşamlarında
Buradayım saçların deniz tuzu ıslaklığında
Buğusuyla portakalı dalından koparmak
Sevgiden; Kadife bir dünya kurmak
Bizim elimizde olursa eğer
Ey sevgi aşkı bulabilecek miyiz? Burada acep
Ben duygusal, çocuksu güzel ve hamarat
Ya sen! Benim hayatım benim kararlarım
Yaz gelip deniz ısındığında
meyveler rengarenk olduğunda
Temmuz sıcağı her yeri ısıttığında
evlendiğimiz gün o gün bizim
Karıncalar yuva yaptığında
Mutluluğu uzaktan seyrederken
Cebimde küçük umutlar biriktirir
gözlerimi karanlığa dikerim
işte o zaman
hayat acı kahve tadı verir
Hep içime atarım onu
Bazıları için herhangi biri
bazıları için vazgeçilmez biri
Düşlediğim kadar insanım
insan olduğum kadar hatalı.
Hatalı olduğu kadar gerçeğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!