Ne acinin rengi siyahti ne de sevgininki allara morlara karmakarisik
Fakat insanlar yanldigi yenildigine yetinmeyerek
Kendine yakin zerrden taneleri körkiyamet damarlardan büyütüp abartarak
Kendinden uzak olanin cehenneme dönüsmüs ölüm zulumlarini hice sayip
Kendinin tirnagina dokunana kin kusup kan köpüren lanetlerle tzahürat tutarak
Hep…
Daglardan dumanlardan ve kainattan yukari bakiyorlardi
Tanri dedikce kendileri tanrilasiyordu, hak dedikce kendileri haram harami haydut..
Hayatin bütün kapilarini haraca baglayip hunharca gaddarca zalimce zül…
Gel ey aklimin delisi fikrimin incesi kalbimin divanesi ömrüm gel…
Insanligin ölüp ölüp dirildigi civisi cikmis gazap yeri burasi
Sevmekte sevgili olaim ve topragina yolumuzu yönümüzü sürelim
Gülde bahar dikende sonbahar olsun gel..
Oldugumuzu olacagimizi
Asktan vebal bilelim
Seyfi Karaca…………Ekim / 15
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 18.11.2015 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfi Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/18/asktan-bildigim-aslimvebalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!