Aşkına Münhasır Şiiri - Meksen Kılınç

Sabrımın son dervişi de nasipsiz kaldı vefadan,
Ölümün, tahammülün son demine geldi ömrüm.
dört nala çılgınca koşarken gözümde muradım,
alaca taylar gibi çatladı yüreğim tam ortasından
bir tenhada acıdan nasılda parçalandı sabır taşım..

keyfime münhasır şizofren bir deli oldu sevdam
içimdeki şair isyanlarda aykırı düştü çağıma
oysa atlıyı atından indirecek kadar yiğitti kavgam
gölgesinden korkacak kadar da ürkek ve naif...

bu dava kapanmaz bu dünyada,
ben, Aşkına münhasır bir deli.
bazen sürgünde şair,
bazen gurbette şiir.
bu hayatta doğmakta var, ölmek gibi
hepsi aşka dair...

Meksen Kılınç
30.01.2025