Aşkın Tutkusu Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Bir dokundun bana, dedin ki: “Bu aşk.”
Yandı içim.
Ne kibritle tutuşturulmuş bir ateşti bu
ne de tesadüfün kıvılcımı…
Bildiğin tutku işte!
Tenime değdiğin an
bedenimi sardı, köklerime indi.
Geçmiş diye bir şey kalmadı,
gelecek de umurumda değil.
Şimdi var, sen varsın
ve kalbimde çarpan bu deli tutku.
Öyle bir ateş ki bu,
ne suyla söner ne sözle.
İçtikçe yanıyor, yandıkça çoğalıyor.
Ve anlıyorum:
Aşk dediğin, susmakla geçmiyor,
kaçmakla da sönmüyor.
Aşk,
yanmayı göze alana hayatı öğretiyor.
Aşk