Aşkın Ötesinde Şiiri - Seyrani Göl

Seni sevmedim aslında
sana bakan gözde
kendimi gördüm önce.
Sonra yavaş yavaş
o da silindi.

Ben seni severken,
bir kapı aralandı içimde.
Ve içeriye
ne sen girdin
ne ben kaldım.

Sadece bir “hâl” oldu aşk.
Ne adı vardı
ne biçimi.
Bir dokunuşta
yok oldum;
ama ilk kez
gerçekten var oldum.

Seni düşündükçe
dünyadan geçiyorum.
Çünkü bu sevda
ne zamana ait
ne mekâna.
Bir yudum vuslat belki,
ama içinde
sonsuzluk saklı.

Sen ben değilsin,
ben de artık kendim değilim.
Aşk,
iki ruhun birbirine karışması değil,
tek bir özde
birleşip kendini unutmaktır.

Bazen adını anıyorum,
ama onun da anlamı kalmadı artık.
Çünkü ben seni
isminden çok
suskunluğunda sevdim.

Aşk,
bir bedenin değil,
bir yokluğun içinde
“ol” demektir.
Ve ben şimdi
o yoklukta
daha derin bir varlıkla
sevmeye devam ediyorum seni.
S.GÖL