Aşkın Öldürdüğü Adam

Yarım asırlık ömrüne sığdıramadı
Hiç bir şeyi, yapacaklarını yapamadı...
Ömrü vefa etmedi garibimin
Tek arzusu, ona doya doya sarılmaktı.

Küçücük, umut dolu hayalleri vardı.
Yapacaklarını, bir türlü kafasına koyamadı
Bir isteği vardı garibimin
Sonuna kadar, onu arayıp bulmaktı.

Her gece efkarından içer, içer ağlardı
Masmavi gözlerinden kan yaş akardı
Tek suçu vardı garibimin
Oda deli gibi aşık olmaktı.

Aynada, resmini kurşuna dizerdi
Gençliğine bakıp, gülüp geçerdi
Bir sebebi vardı garibimin,
Sadece onun için yaşamaktı.

Çile ile geçen günlerini hep sayardı
Üstüne birde, çocuk gibi çizik atardı
Bir hatası vardı garibimin
Yıllanmış deftere aşkı yazmaktı

Acıyla,dertle geçen günlerinde hastalandı
Son günlerinde bile içer, sigara yakardı
Bak öldü işte... Kimin derdinden? Kimin için ağlardı?
Yattığı yer mezar değil, sanki karabataktı.
Tek dileği vardı garibimin!
Oda sevdiğiyle evlenip, onu almaktı...