Aynıyız ikimizde. Aynı olduğumuz için yan yana gelemeyişimiz. Özlem duvarlarını öteledikçe; aşkın düşük yaptığı günlere soyunuyoruz… Kabuğunu sıyıran ağaçlar gibi eksiliyoruz birbirimizden. Şimdi kayboluş senaryoları çoktan yazılmıştır bizliğiyle ve bizden habersizce. En can alıcı sahnesine giriyoruz hayatın, rolünü bilmez figüran endişeleriyle… Sadağımızdaki son ok aşkın kalbine nişanlanmış olup, fırlatıyoruz birbirimize…
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta