Aşkın Gülşeni Şiiri - Mahmut Topbaşlı

Telâşı tükenmiş ırmaklar gibi,
Her lâhza ummana koşar yüreğim.
Dalından kopmayan yapraklar gibi,
Aşkın gülşeninde yaşar yüreğim.

Ezelden ebede sarıp herkesi,
Dinler ruhundaki davudî sesi,
Silip gönüldeki bin bir hevesi,
Yeni bir sayfada coşar yüreğim.

Kalmaz yalnızlıkta döner özüne,
Dalar aşk od’una, bakmaz közüne,
Sabır, şükür, müjde dolar sözüne,
Gönülden gönüle taşar yüreğim.

Bir ah duysa Hızır ile yarışır,
Acılara, matemlere karışır,
Hemhal olur dertlilerle kaynaşır,
Aşk mülkünde aşkla pişer yüreğim.

İyiyle, güzelle daim barışık,
En parlak yıldızdan alıyor ışık,
Bağdat’ın yoluna düşünce Âşık,
Nice zirveleri aşar yüreğim.

Ümit tomurcuğu ağar dallara,
Ufuk çizgisinden bakar yollara,
Nasip olmaz belki nice kullara,
GÜNBEYLİ’ye kısmet düşer yüreğim.