Yokluğun; yüreğime öyle ağır geliyor ki... Sensiz hayatın tadı yok, tuzu yok, anlamı yok. Sanmam! Her yüreği yokluğun böyle acıtsın. Attığım her adımın yolculuğu sen... Sen gittin ya! ... Artık yüzüm gülmüyor. Çayım azalmıyor, sigaram bitmiyor, yediğim lokma boğazımdan geçmiyor… Nasıl bir yokluk seninkisi … Varlığı da yok ediyor…
Ülkemin en kalabalık şehrinde, hücremde yalnızım. Kaç kez volta attım elele dolaştığımız sokaklarda... Kimi zaman eğilip ayak izlerini öptüğüm zamanlar da oldu, gözyaşlarımla sildiğim zamanlar da...Ölümcül bir hastalık gibi kanıma işledin.Yokluğunla öldürdün.
Bilirsin! ...
Özlem her bakışa başka çizer resmini, her yüreğe ayrı vurur acısı... Her tende başkadır kokusu... Kimi zaman seni hatırladım sana benzeyen her yüzde sanki hiç gitmemişsin gibi... Gülüşler sen oldu, bakışlar sen... Aradan asırlar geçmesine rağmen... Ne var ki ruhu sen olmuş bedenim ne dokunuşunu, ne de öpüşünü unutabildi...
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
