Aşkın Gözü Âmâ Şiiri - Bayram Dokgöz

Aklımı yitirmezdim, hep kalırdı ser de
Aramazdım sokak, sokak acaba nerde
Eğer düşmeseydim, aşk denilen bu derde
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer

Yağmazdı şu gözlerim, akmazlardı nehre
Neşelenirdi gönül, solmazdı şu çehre
Bulup ta gitseydim, aşk olmayan bir şehre
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer

Yüreğim olmazdı, böylesine esaret
Geri dönmek için, bıraksaydım işaret
Yâda bulsaydım aşk’tan, kaçmaya cesaret
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer

Sanmazdım aşk acısını, verilen ecre
Dünyayı kendime hiç, eylemezdim hücre
Uyanabilseydim, gülümseyerek fecre
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer

Bayram olurmuydu böyle, içi kan giryân
Kana işlemese, aşkla dolmasa şiryan
Dermiydim yüreğime, ateşine gir yan
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer