Ah aşk ah sen nelere kadirsin ki,
Senin bu kadar güçlü olduğunu inan bilmezdim.
Sabahın ilk ışıklarına kadar gözümü dahi kırpmadan,
Birbiri ardına yaktığım sigara izmaritleri ile dolu kül tablam.
Dağlara tepelere çıkıp da haykırası gelmedi mi kimsenin
Ya da içinizde sevdiğini,
O aşkını itiraf edemeyip kendi kendine erirken…
Ah aşk ah sen ne kadar muktedirsin ki ben bunu bilemedim.
Sevgilinin bir gülüşü için;
Kahırlı geçen her gecenin sabahına kavuşmadan,
Kötü haber bekler gibi,
Soğuk yatağın içinde üşüyüp de kıvrılırken,
Aşk için bir tasvir yapabilmek mümkün mü?
Mümkün mü ha kifayetsiz kelimelerle evrenin gidilmemiş
Görülmemiş köşelerini,
Sanki oradaymışçasına heyecanla anlata bilmek.
Mümkün mü dersiniz onları inkar edebilmek…
İspanya’da emzik için ağlayan bebeği susturabilmek;
Ya da Bolivya dağlarında,
Bir dilim ekmeği bir kurşuna değiştire bilmek.
Mümkün mü yani Arjantin’de ya da Şili’de,
Stadyumun içine tıkıldığı halde gökyüzünü kapata bilmek.
Aşk demek hayal demek yani hayal dünyasın'dasın demek.
Devrim demek daha iyiyi hayal etmek demek,
O hayaline de aşkını katmak demek.
Devrim var olana karşı bir başkaldırı hikayesi değildir;
Var olanı daha iyiye götürme çabasıdır.
Devrim insana ve doğaya duyulan aşkın,
En yoğun yaşandığı bir duygusudur;
Hem de kendi hayatını hiçe saydıran bir tutkusudur.
Devrim kayan bir yıldızın ardından sonsuzluğa ulaşmaktır.
Tutkularından ve duygularından kaçanlar yavaş yavaş ölürler.
Beyazın üzerine siyahı tercih edenler,
Gözleri ışıldatan ve esnemeyi gülümseyişe çevirenler,
Ve yanlışlıkla duyguların karşısında onarılmış yüreği
Küt küt attıran bir demet duygu yerine,
‘’i’’harflerinin üzerine tekrar noktayı koymayı yeğleyenler’’
Sustu mu dersiniz Neruda,
Sustu mu ha o şiirlerini okuyan dudaklar,
Yoksa duymaz mı oldu kulaklar dans eden hecelerini;
Ve o sihirli cümlelerini.
Öyle ise aşkta uçup gitti,
Devriminde ırayıp gitti.
Demek ki beyhude didinmiş o kadar canlar.
O içindeki devrim ateşi sönmüşse,
Aşkında bitmiş demektir.
Sus sus ve arkanı dön çek git,
Git ki artık ne gözlerim görsün seni;
Ne de kulaklarım duysun sessizliğini.
27-02-2011
Yaşar CeritKayıt Tarihi : 21.11.2014 17:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!