Aşkın Cellatları Şiiri - Ahmet Kemal

AŞKIN CELLATLARI

Sen zorlu bir yokuşsun karşıma çıkan
Kan bürüyor gözlerimi bu yüzden
Barbarlar gibi hücum ediyor gözlerin bana
Ordularla saldırmışsın gibi sen

Bakışların tehditkar sense bir zorba
El yordamıyla yol alıyorum bu yasak ülkede
Senin aşkın bir yasak bölgedir bana
sakıncalı bir gülü koparmak istercesine

Evini boş bulmuştum girip yerleşeyim dedim
O kumral saçlarını yakından koklayayım
Kurşuna dizme beni bu aşkta suçluyum
Acılara tuz biber ektim onları azdırdım

Mavi gözlerini al burada bırakma istersen
Kırbaçla vuruyorsun bana ruhumda izleri var
Hazzıyla sarhoşum ansızın seni görmenin
Aşkın cellatları öldürür beni bu yüzden

Zenginlik büyük bir trajedidir
Ruhu fakirleştirir bir anda varlık
Zevkten sarhoş olmuş bu gençlik
Aşktan habersiz yaşamak ta boşuna

Mor halkasına yapışıp hayallerin
Hayatı tükettim ben bu yollarda