Ve tüm geçmişimi ezerek çıkıyorum yeni güne..
İçimde yaşanmışlığın verdiği bıkkınlıkla yeni bir ben doğuyor benliğimden doğma; küllerinden olma..
Aslında küçük cümlelerle yaşamalıydım hayatı..
Özne ve yüklem arasında bir göz kırpımlık mesafe olmalıydı..
Belirsiz nesnelere anlamlar yüklememeliydim bu kadar çok..
Gizlenmek zorunda kalmazdı belki o zaman öznelerim..
Halka açık oynardık aşkımızı...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta