Aşkım Uyurken(1) Şiiri - Ali Birecik

Bir umuttan bir umuda yürüyen
Dallarım, duraklarım…
Dinleyin artık; durulsun
Yalnızlıktan biten,
Yalnızlıktan tükenen, umutlarım…
Şimdi bir görsem diyorum…
Ah bir görsem yüzünü…
Belki bu sıcak elimi yüzüne hasretmiş,
Kendine hasretmiş gibi sürerim yanaklarına…
Bir onun gönlünde,
Bir benim ömrümde…
Onda da, bende de bitti bu yalnızlık türküsü…
Duran, çalışmayan artık…
Heyecanlanmayı unutmuş, bitmiş tükenmiş…
Bir onun bedeninde…
Bir benim bedenimde…
Çalışsın artık, susmasın o tik-tak sesleri…
Bir ömür boyu bitsin o kalbimde kanayan yaram…
Bir ömür boyu sürsün bu aşk hikâyesi…
Artık pas tutmuş, yosun bağlamış duvarlar yeniden daha bir beyaz,
Daha bir parlakmış gibi sürünsün bizim adımızı…
Bir o duvarlarda, bir o gökyüzünde,
Bir onun kalbinde, bir benim bedenimde…

ALİ BİRECİK
Ne çabuk bitti, oysa daha yeni başlamıştık…