Aşkı Bilirsen

Ey Hace-i can olmaz varlık sana sermaye,
Sermaye-i nakdine olmuşdur âdem maye.

Gel mektebi irfana oku “men aref” dersin,
Bil “nahnu akrebu” sırrını er “kenz-il hafa” ya.

Aşkı bilirsen hali aşk ehlidir ali,
Aşk ehline ol tabi er maksad-ı aksaya.

Geç kil ü kalünden fehm eyle me’lundan,
Al ibreti salından dil bağlama dünyaya.

Birdir Hüda bilirsen kalbi de bir yaratmış,
Kalbe ko o bir kalsın yol ver ma’adaya.

Sevmeğe Hak yaraşır sev Hakk’ı ancak ey dil,
Allah sana besdir bil meyl eyleme ednaya.

Bir kere eyle insaf kıl hilkatin tefekkür,
Şemse mukabil olmak lazım değil mi aya.

Kıl arifane sohbet gafille etme ülfet,
Arif Hüda’ya vasıl gafil de masivaya.

Savm u salat u hacla bitmez işin ey Zahid,
İrfanı bulmak ister ermek içim Mevla’ya.

Aşk bahrine her kim daldıysa olur fani,
Vuslat bulur Mevla’ya dal sen de o deryaya.

Aşkın yolunda başın ayak eden gidermiş,
Can nakdini verenler vasıl olur Mevla’ya.

Dünyada görmeyenler görmezler ahirette,
Kur’an bu natıkdır sabitdir ol belaya.

İnsan-ı kâmil olan bunda bulur Mevla’sın,
Etmez işini talik vad olunan ferdaga.

Zikri Hak’la ol meşgul nur-ı huzur ile dol,
Sen Hak ile daim ol ver varını Mevla’ya.

Ol Saminiye bende hem payına efgende,
Sırrını hıfzet den de bir demde er bekaya.

Mecnun oluben ey dil gezme sakın sahrada,
Mecnun-ı hakikat ol sendeki Leyla’ya.

İç bezm-i vahdet camın gel mürşid-i kâmilden,
Kesret kederinden geç kapılma hu vü hayâ.

Afakda kalma ey can bul Hakk’ı sen de her an,
Buldun ise oldun insan erdin o meh-li kaya.

Kesret içinde vahdet et Rabb’ine bul vuslat,
Elde var iken fırsat verme ömrün hevaya.

Yok ol da sonra var ol kendin o nuranı bul,
Esrar-ı Hak’la sen dol sal katreni deryaya.

Sende seni buldunsa yâre edersin vuslat,
Gözle seni sen senden düşme diğer sevdaya.

Müstağni olur kalbin, bu âlem-i uzletten,
Himmet kanadı pirin salarsa başa saye.

Mürşide teslim ol kim ide sana tasarruf,
Bir tıfl-ı ma’na doğa nefs ola ana daye.

Safvet verenler kalbe envar-ı vahdet ile,
Gör tecelli-i candan baksın mı o Bedri aya.

Ölmezden evvel ölüp vahdetden ol haber dar,
Gör bunda Bedri yarın kalma sakın feryada.

Hafız Osman Bedreddin Erzurum-i Hazretleri