Aşktan döndüm ben.
Huzuru onsuzluklarda buldum.
Kaç sevdiğim oldu da hangisi aşktı bilemedim.
Yalnızlığın tadına bakacak yerde;
İlkimi unutmak üzere bitmez sonlar bıraktım geriye.
Zaman basıma akıl olacak yerde sarhoşluğuma meydi ancak.
Hırsıma erittim kendimi.
Yoktun, adın terkti artık.
Kan çanağı gözlerin hariç, yağmaladım sana ait ne varsa…
Yüzünü karanlığa gömmek adına gittim
Sıcak tek nefesin hayatıma ölüm bulaştıracakmışcasına;
Başka sevdalara,başka yüzlere,
İçinde sen olmayan ve başka olan her şeye.
Kendimi paylaşmak zorunda kalmaksızın
Diğerleri vardı bundan böyle;
İhanetlerime gönüllü sığınmış, sürgün mülteciydiler
Yalnızlığımda soluklanıp,sislerine beni de katarak, teker teker gittiler.
0ysa aşk sendin
Kaçtığım, sende kalan vicdanımın ta kendisiydi.
Özlemse yaşanmışlıklardan daha acı…
Dayanamayıp affını umarak tekrar çıktım karşına.
Elimde kalan sayısız günahla yeni bir sayfa daha diledim
Gözlerim yaklaştı sözlerine
Ağzından çıkacak tek kelimeydi kaderim
Ve sen, ‘’git’’ dedin.
Aşktan döndüm ben
Huzuru hiç kimsede bulamadım!
Kaç sevdiğim oldu da hangisi aşktı bilemedim.
Sonunda seni kaybettim.
Aldatıldıkça aldattım, aldattıkça kendimi kanattım.
Başka limanlarda değil;
Yığıldığım yerde, sensizliğinle kaldım.
Kayıt Tarihi : 21.6.2007 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aslında bu şiir o kadar cok rotasyona ugradı ki girişteki ıkı cumle ıkı yıl oncesınde bır arkadasımla oturmuş dertleşirken aklıma gelmıstı. Hayatımda aşk adını verdiğim tek kişiye yönelik ruh halimi anlatan en iyi iki cumle.''aşktan döndüm ben huzuru onsuzluklarda buldum olabilirdi''.Sonra bu duygulara neler eklendi neler cıkarıldı. En sonunda aşkımı hayatımdan çıkardım bu şiiri de tamamen başka bir arkadasımın hayatına uyarlayıp ona armagan ettim.
TÜM YORUMLAR (1)