Aşka susayanlar Şiiri - Selva Durmazemir

Nur saçılıyor etrafa
Kandiller yanıyor semâda
Melekler bayram ediyor aşkın otağında
Âlemler secdede nûrun doruğunda
Güzellikler yayılıyor her yana
Gönüller kanatlanıyor Yüce Mevla’ya

İçiyor kevser şarabını müminler
Lafzatullahın âyetleri okundukça davet ediyor cennetler
Dökülüyor bir bir günahlar seyyieler
Mesrûr oluyor yeryüzündeki gökyüzündeki melekler
Hakk’ın güzelliklerine dilbeste inançlı yürekler
Cennetin güzelliklerini hissediyor bütün güzel gönüller

Fâniliği yırtıyor aşka susayanlar
Karanlığı boguyor aydınlığa koşanlar
Ne talihlidir nasibin en güzeliyle serfiraz olanlar
Huzurun demindedir şimdi cennetvâri havayı soluyanlar
Sarıyor bu gece her yeri nurdan helezonlar

Açılıyor yedi kanattan cennet kapıları
İniyor meleklerle gökyüzünden cennetin anahtarı
Amel defterleri oluyor tertemiz ve arı
Söndürüyor gözyaşları cehennem nârını
Aşk mevsiminin yağıyor en bereketli hâsılatı

Rahmete koşuyor Allah’ın has kulları
Nefse, şeytana meydan okuyor elif gibi dimdik başları
Vav misâli kullukta yarışıyor nezih ruhları
Mağfirete garkoluyor lütfa eriyor temiz canları
Kâinatın Sultanı bekliyor ötelerde, böylesi gecelerde yıkanıp tertemiz pak olanları..