Sevgilim ol ve söz ver:
Beni suyu, ateşi,
havayı ve toprağı
sever
gibi sev
Sevgilim ol, arkadaşım, kardeşim;
Beni bırakıp kaçma kavganın ortasında
bir yerim ağrıyınca duy
gülünce güller açsın sende de
yorulup düşersem kaldır
bitersem başla
susarsam sen söyle
susarsam suyunu sun dudağının
susarsam sen kapa gözkapaklarımı
susarsam gülümse.
Sevgilim ol, çağın çiğliklerine
yum gözlerimi
tenin kokan yorganlar ört üzerime
sıcacık salıncağında sallansın bedenim
kötü düşler görürsem elimi tut
saçlarımı okşa, başımı öp
tut beni. Beni tut.
Sevgilim ol, sevdalım ol,
Aslı’m, Şirin’im, Leyla’m ol demem
ama aslım ol
ve ben sen oldukça sen ben ol
ki hiç bakmayalım artık aynalara
hi hiçbir ayna yansısını veremesin aşkın
ki hiçbir para birimi veremesin bu aşkın hesabını
ki hiçbir gem alamasın aşk azıya
ki hiçbir şiir, hiçbir şair,
hiçbir şehir ki hiç,
bir...
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 10:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!