Aşka Sitemliyim Şiiri - Kamil Taşdelen

Ağlıyorum gene olduk olmadık anlarda
Napıyorsun acaba, bensiz zamanlarında?
Arıyor musun beni? Sordun mu hiç yıldızlara
Adını unutmak için gittim, senden uzaklara

Nereye gitsem, sen varsın unutamıyorum
En ıssız ücra köşede bile, seni görüyorum
Yoldan geçenleri, sen sanıyorum,
Tanrım galiba ben, deliriyorum.

Her zamanki gibi, kulaklığımı takmış yürüyorum
Yağmurlu ve karanlık bir gecenin kaldırımında, Yalnız başıma, sadece yürüyorum
Çaresiz ve umutsuz biri olarak
Kendimi nasıl bulabilirim? Bilmiyorum
Seninle kaybettiğim benliğimi, arıyorum

Kalbimdeki yaralar, en derinden kanıyorlar
Çözümü olmayan yaralar bunlar
Tek çare akan giden zaman
Ama sanki sen,
Durduruyorsun zamanı,vakit ilerlemiyor
Bu çocuk, ağır ağır Kendi ölümünü seyrediyor.

Sana unuttum diyip,içimi rahatlatıyordum
Sevgiden anlamadın, nefreti denedim
Ama ben, seni unutmak istemiyordum
Sen Mutlu ol yeterki, bu benim tek isteğim

Benle de mutlu olamaz mıydın?
Keşke, bi kere sevmeyi deneseydin
Ama sen, sana acı verenleri,
Sevmeye devam ettin.
Acıların çözümünü hiçe saydın
Sana ne demeliyim?
Keşke Sana, sevgimden ikram etmeseydim
Yardımcı olmaya da calışmasaydım,
Calışmasaydım da,
Gözyaşlarında boğulsaydın.
Belki o zaman halimden anlardın.