Elem gömleği ile dert küfesi giyince
Hani unutulurdu ya benliğim güya.
Kara sevdam gidip başkasına yar deyince
Sen de yıkılıp yerle yeksan ol zalim dünya.
Bülbül güle ermeden etraf kan revan oldu
Aşk ektim de lakin eza çıktı fidan oldu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta