Aşka Pişman Şiiri - Yavuz Selim Sabbah

Parmağında Işıldayan, tokasının okkası. 
Umut yoktu zaten, ümitte tükendi bu Kasım. 
Bir küçücük halka imiş dev aşkımın noktası. 
Susuz kaldım çeşmelerde, ellerimde yok tasım. 

Yara iyileşsede, illaki kalıyor izi. 
Sen bilmeden sevdim seni, benim içimde gizim. 
Kalbimde var şimdi senden bi tırnak izi. 
Biz aşka inananlar şanssızız, hakkımız yendi bizim. 

Seni tanır hissim, gölgen cehennemin vahası. 
Seni sevmek çok zor iken, Sensizlik niye dahası. 
Gözlerine hapsoldum be allahın belası. 
Hayal öldü diyor kader, bak okunuyor selası. 

Velhasıl, aşkı sende gördüm nefreti kaderde. 
Bin sitem ettim Yokluğuna, Gözlerimde perdem. 
Şimdi söyle bana felek, badem Gözlüm nerde.
Kalbim neden böyle olmaktan korktuğu yerde...