Aşka düşemem Şiiri - Oktay Çekal

Aşka düşemem…

Gözlerimde yaşlanır, bu ömrün her anı,
Çizgiler çizilip dağılır, tenime…
Aynalar suskun bir tiyatro sahnesi,
Baktıkça gam basar, ruhumun dört yanına.
Sessizliğim bir yağmurun ardından, açan gökkuşağı.

Sokuluyor bağrıma ruhunun yangını,
Tenime bir kıvılcım olup, sarıyor her yanımı,
Bir duman yükseliyor, yüreğimden duygu olup,
Boşluğun merdiveninden tırmanıyor, umutlarım.
Bakışlarıma doluyorsun, ruhumda sen oluyorum.

Kocaman zamanın her diliminde bir ömür…
Sevdanın en derin denizlerinde bir nefes.
Kumsala vurmuş bir dalga gibi, kumlara dökülürüm.
Atan yüreğimden kanatlanır uçan bir kelebek,
Rengârenk duyguların gecesinde, sevdalarda dolanırım.

Hayatın çığlığını dinlerken, penceremin ardında,
Düşüncelerim beni esir alır, zihnim hüküm giyer.
Sevgimde açan yediveren gül, gönül bahçemde,
Her gün ruhumun misafirini bekler, aşkı deremem.
Onsuz bu varlığından çıkıp, aşka düşemem.

Oktay ÇEKAL
26.03.2016-00.18