Aşka Şiiri - Leila Monelli

Yavaş demek için
itmek gerekmiyor

bana çok,
izin ver,
nefes alayım,
boğuluyorum,

bilmediğim yolda yürümek;
zor,
korkutuyor,
bilinmez acıtabilir

ya da çok basitçe;
yavaş yavaş
diyebilmek gerekir...

Benim canım acıdı,
canım yandıyı
kabul etmek,
ilerlemek,
ve gerektiğinde itiraf etmek
hayatı kolaylaştırır.

Arkadaş, yoldaş, sırdaş, paydaş,
olmak bunu gerektirir.

İtme, kovma!
sadece gerçek ihtiyacını söyleyecek kadar
samimi hisset