Katışıksız özlem olsa çektiğim
Ki yabancı değil özlemin o arındıran
Hayalleri kurulmadan canlandıran sakinliği
Ama hayatın korkusunu ikiyle çarparak hissediyorum
Ben, olmasam, çarpılacak bir şey olmasa, uçacak
Gidenler de bu yüzden yoklar ya artık aramızda
Ardında kalan, bize kalan gözü yaşlı, yüreği korkulular
Yazık demek bile ayıp onlara, hayallere kör olmuş gözlerine
Cinnet bir acıdan da kurtarmak mı acaba
-Cinnet getirmemden de korkmuştu bence-
Sen ol, benim gibi cesur ve bilge kızım
Sen korkmadıkça nelerden kurtarıyorsun beni!
Sen ol, özlemine katışan korkun da güzel,
Daha çok kabarıyor üzerimdeki ölü toprağı ve dalgaları kırılmıyor
Sen ol, orada ol, yanımda ol, ama ol, ne çok özledim seni.
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Cumhur Özkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/03/aska-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!