o, konuştu..
ben, konuştum..
o, hakaret etti..
ben, sustum..
taşıması zor cümleler ekledi sırtıma..
ama taşıdım..
sonra o da sustu,ben de..
konuşacak o kadar çok şeyimiz varken,
konuşacak hiç birşeyimiz kalmamış gibi sustuk! ..
o, uyudu sonra..
ben, ağladım..
o görmedi, ben yine sustum...
Aşk?
O da sustu! ..
Ya da hiç konuşmamıştı zaten..
Kayıt Tarihi : 10.4.2010 11:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
18,11,2009
TÜM YORUMLAR (1)