Kendine benzer kentiyle beraber kurulmus dizilmis evler
Sokaklar boyu ister taksi gecsin gecmesin uzun yol yüksek köprü dar sokak
Adini bilip bilmedigin hangi bahar olursa olsun
Dereleri daglari yaz kis hep kucaginda emzirip gezdirdigi toprak su gibi
Icinden kopup gelmisse davet olundugun yerin bir güzeli de sensindir
Bitti sonuncuydu korkusuna kuskusuna
Endisesi kaygisi tasasi cok ve yüklü
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta