Aşk için batmaktan korkup sığınsaydı rıh ...

Öldün diyorum şimdi.
Otopsisi yapıldı bu aşkın
Ölüm sebebi aşırı sevgi dedi doktor,
Şaşırdı gözbebeklerim,
Ve kulaklarım duymamıştı daha önce böyle ölüm şeklini.
Ölen bedenleri boş verelim biz,
Ben içimde ölenden bahsediyorum.
Hani cenazeni şiirlerimle yıkamıştım,
Sonra avuç içlerime gömmüştüm mezar taşını.
Dokunduğum her şey ceset gibi kokuyor şimdi.
Şimdi öldün ya sen,
İçimde kaldı sallanan sandalyede oturan yaşlı hayaller.
Gittiğin gece ayak izlerini okşadım.
Dizlerimin bağı düğümlendi aniden,
Gözyaşlarım kirpiklerime savaş açtı.
Aşk diyorsun ya işte orda dur!
Giderken, temeli atılan ayrılığa dökülen bir beton gibi kaldım.
Sarsmadı titreyen ellerim bedenimi.
Aşk utandı kendinden, yaşanılamamaktan utandı.
Aşkı dile getirdi terk edişin.
El açıp şükür etti aşk Allaha
Aşk “iyi kilere” boğdu tüm geceyi.
İyi ki dedi;
“İyi ki Romeo ve Juliet bu ayrılıktan önce yaşamış beni
Ya Romeo örnek alsaydı böyle bir gidişi,
Ya da titanic bu ölümü gördükten sonra,
Aşk için batmaktan korkup sığınsaydı rıhtıma.”