Yıldızlar dökülüyor geceme.
İyot, yosun kokuları ve şuh bir nem.
Düğün çiçekleri, bilinçli baygın.
Arzularımdaysa, yine o kadın,
yine o kadın.
Kloşun ucunu kıvırır incecik iki parmak
Ay ışığına nisbet, gözlerimde şavkı.
Şemaline, şekline ne hacet.
Koşulu beyaz tay.
Düşünürüm sadece.
Düşünürüm; ahmak ahmak.
"Yuh" dedim silkinerek,
yok muydu başka bir şey düşünecek?
29 Temmuz 2017
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 5.8.2017 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Necip Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/05/ask-gecesinin-hayifi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!