sana seslendiğim an evren oluyorum biçim biçim kucaklamak
dert ki can düşmanı ulaşmasız hayat unutmam onu
tesadüftü herşey sevmek dışında
sen ben ve evren misafir oyuncu ölüm
gözlerimi çevirdiğim yerde düşüncelerin yanıyor usul usul
parmaklarımda gezinen kanadı kırık güvercindir
üşüdüğün gereksizlik ayrılık oysa bulutsudur istemek
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
