Aşk'a İsyan Şiiri - Ece Yalın

Aşk hep seni suçladılar, hep seni alkışladılar
Hep seni yazdılar, hep sana kızdılar...
Aşk, bu sefer de sen otur dinle biraz
Anlatacaklarım var!

Hayatın 'İçindekiler' kısmına bir baktım da,
Akıllandım Aşk,
Sevdikleri üzerine 'bırakmayacaklarına' dair
yemin edip, yeminlerle birlikte
bütün dünyayı çöpe atanlar varmış...

Anladım Aşk,
Dört ay, yirmi sekiz gün, dokuz saat
sonra sıkılıp,
insanları yüzüstü bırakanlar varmış...
Başlığı da 'Duygusuzlar' mış.

Anladım Aşk,
Seni bıraktıktan sonra
başka birini bulanlar varmış...
'Her şey bitti derken, her şey başladı'
diye yeni sevgililerini kandıranlar...
İhanetbazlar varmış, ve yine duygusuzlar...

Peki Aşk, şimdi sorarım sana.
Nasıl da kabuldün bütün yalanlara,
Nasıl da mecburdun hatalara..
Aşk, nasıl da kilitlerdin akılları,
Unuttururdun onur ve gururları...

Peki Aşk, sen hep Aşk mı kalacaktın gidenlerin ardında,
Mesela bir trafik kazasında,
Zamansız ölümlerin yasında...
Ya da damarları patlatan bir lodosun baş ağrısında...

Sanki Aşk, sen hep Aşk mı kalacaktın ekmek parasında,
Ödenemeyen faturalarda,
Sıkkın canlarda,
Evde, işte, parada pulda...

Sende dengeyi aradılar Aşk,
Sanki sözlerin tutulmasını
Sen garantilermişsin gibi.
Hırsız dediler senin için,
Çünkü biri severken, diğeri daima gitti...
Sen öğretmişsin yaşarken ölmeyi, öyle mi?

Hayatın 'İçindekiler' kısmına bir baktım da,
Akıllandım Aşk,
Sen yalansın bu dünyada.
Kalp kırarsın, acımasızsın..
Can yakmak var hobilerin arasında...
Hayalleri, umutları bir bir kuma yazarsın,
Her gelen dalga silsin, unuttursun seni diye...
Unutma Aşk,
Unutamayanlar da var seni,
Unutamayacak olanlar da...