Aşkta vurgun yemiş şair...
Aşk hüzünlü bir sonbahar akşamında
Veda edebilmekti tüm güzelliklere
Ve herşeyden vazgeçipte
Kalbini verebilmekti bir güzele
Korkmadan,çekinmeden ve cesurca
Sonuna kadar açıp kalbinin kapılarını
Buyur edebilmekti birilerini kalbine
Buyur demeye cesaret edebilmekti
Soğuk akşamlarda gelmeyeceğini bile bile
Bir pencerenin önünde yolunu gözleyebilmekti
Tüm hayalleri biz diye kurup
Yanlız kalsanda o hayalleri hep diri tutabilmekti
Ve sevmek aslında tek kişilikti
Bile bile ateşlerde yanmak ve ağlayabilmekti
Ve aslında aşk;
Herşeyi bir kenara bırakıpta
Seni seviyorum diyebilmekti...
Kayıt Tarihi : 1.1.2005 03:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kömüşcüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/01/ask-325.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!