Aşk Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Toy delikanlıların buğulu camlara çizdiği kalp değildir aşk
Ergenlik cağlarda tanışılan bir kelime
Karanlık gecelerde sevgiliye süzülen bir avuç kristal
Emekleyen bir çocuğun ateşi keşfetmesi
Adını koyamadığın bir yürek burkusu
Bir akıl dönmesi hülyalı tavanlarda okunan
İçinde yanan bir ateştir
Aşk

Yoksunluk harlar yüreğini
Şişirir hayallerini
Ve ayakların yerden kesilir.
Bir serce hafifliğinde uçuşa geçersin
Çiçekler güller diyarın olsa da
Hep eksiktir bir yanın, hep fark edersin

Geceler vuslattır rüyalar ülkesine
Gündüzler bir ümit!
Kelebekler üşüşür yüreğine
Her sabah özgür bir martı çığlığında
Haykırmak istersin.
Nerdesin?

Ve zaman değirmeni yavaş yavaş öğütür
Gündüzler, geceler, haftalar, aylar darken yıllar
Öğütülür aşklar hep dile düşen şarkılarla
Elinde kala kalırsın kırık aynalarla
Yüreğini yaralar kendini göremezsin

Aynalarmış yansıtan aşkları
Leylalar, Şirinler hep aynı
Sen de ararsın aynadan yansıyanı

Ve bekler bulursun seni
Aşkın kendisi bekleyen seni
Her dem her an ona dönmeni

Kuşatıldığını hissedersin
Sah damarından yakın
Rüzgarlarla haberler uçurmuş
Kuşlar en güzel şarkılar söylermiş ona dair
Ağaçlar bin dille onu övermiş
Gök ağlarmış aşkın büyüklüğüne
Hercai gönlüne inat
Günde beş kez çağırırmış seni
Nerdesin?

Vuslatlara fecirleri ekler
Elinde çeşit çeşit hediyeler
Bıkmadan usanmadan seni bekler

Her buluşma bir kavuşma
Gecenin zifiri karanlığında
Işıklar oynaşır kristallerde
Süzülen yanaklarında

Ellerinde asktan şifreler
Parmaklarında gezer
Gönlünde birikmiş kelebekler
Hu diye avuçlarından uçuşa geçer

Aynalarmış yansıtan aşkları
Mecnunlar, Ferhatlar hep aynı
Ve sen bulmuşsundur aynadan yansıyanı
Aşkı,
Burdayım dersin, iniltiler eşliğinde
Burdayım, aşkım