Kurumuş bağlarım ağıtlar yaktım
Zemheri ardında hiç izi yoktu
Kaldırdım toprağı altına baktım
Kırılmış kökleri uç filiz yoktu
Haberi geldi ah öylesi acı
Millet dolu dizgin,hayat yaşarken
Keyifi,neşesi,boydan taşarken
Kalmadan sabaha,herkes uyurken
Geceden ölmeli,şair dediğin
Afrika'da çocuk,açken,ölürken
Sevdim seni
Közde bir demlik cayla
Bir paket sigara icer gibi
Bir bayram sabahı
Varınca yurduna
Eşi dostu gözünden öper gibi
Anadan garibim,babadan yoksun
Güzel günler varmış,nerdeler hani?
Yoksulluk bağrımda,sen nasıl oksun?
Çırpınıp durdukça,yaralar beni
Kafamı kaldırsam,puslu gökyüzü
Madımak'ta boy boy,çiçek derildi
Kırıldı kökleri,soldu uyanmaz
Kapımıza matem,geldi serildi
Mihmanından yalnız,Sivas utanmaz
Otuzbes güle vay,ateş yaslandı
Övünüp gerinen nice dostum var
Bilmez ki sonunda durur göçü yok
Hiçlik dünyasında yalnız postum var
Sonradan görmüşün hiç bir suçu yok
Kendini bulunmaz nimet sayan var
Ormanda hüzünlü,gezer ceylanım
Yaralı yüreğim,yanar a canım
Kaç kere düştüğüm,fakım,kapanım
Sen benim tuzağım,ben sana tutsak
Elimi uzatsam,kelepçe sıkar
Sevişir sigaram dudaklarımla
Onunda yar gibi kor közü kaldı
Şu ömrümü saydım parmaklarımla
Çok değil yalnızca bir güzü kaldı
Herkesi unuttum sildim iyice
Şu dünyaya geldim,birgün giderim
Doğarken aldığım,nefesim yalan
Kim dostum,düşmanım,nerden bilirim?
Yarısı gerçekse,yarısı yalan
Uğruna binlerce,çektiğim çile
Yangından kaçar gibi
Kendimi dışarı attım
Issız sokaklarda dolaştım
Durmadım sahile kadar
Kendi kendimle yarıştım
Yakamoz vurmuş maviliklere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!