Asım Sandıkçı'ya Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Murad almadın Asım:
Şu yalancı dünyada.
Sekiz kardeşten Asım:
Gittin yazık genç yaşta.

Bir Asım var geride:
Babasının aynısı.
Zorlukları yenerek;
Büyütüyor annesi.

Bilirmisin Asımım;
Peyğamberde yetimdi?
Allahın takdiriydi:
Elden bir şey gelmezdi.

Ömür boyu Asımım:
Hiç demiyecek baba.
Asıma destek veren:
Rahmet görür ukbada.

Acı bir kaza ile;
Göç etti büyük Asım.
Şimdi onu temsilen:
Yaşıyor küçük Asım.

Asımın hatırası:
Asıma el vurmayın.
Yetimi inciteni:
Yakar bilin Allahım.

Hor bakmayın Asıma:
Babası yok dert yansın.
Asımı hor görenler:
Birgün bulur belasın.

Kur’anda diyor Allah:
Ey yetim Muhammedim!
Yetime yardım edenler:
Birgün bulur cennetim.

Ey oğlarım, kızlarım:
Beni iyi dinleyin.
Asıma hor bakana:
Yazıklar olsun derim.

Unutmayın ey gençler:
Asım hükmen şehittir.
Oğlunu sevenlerin:
Sonları esenliktir.

Kaldığınız o evde:
Asımın çok izi var.
Ömrü çok kısa idi:
Şimdi çaylıkta yatar.

Mazlum, yetimin ahı:
Yıkar gökleri,yeri.
Size uzanan eli:
Boş çevirmeyin geri.

Küçük Asım üzülme:
Yüzün birgün gülecek.
Derslerine çok çalış:
Birgün şafak sökecek.

Asuman gençliğini:
Harcıyor Asım için.
Ellerinden tutana:
Rabbim daha çok versin.

Vasıyetim sizlere:
Asımı ağlatmayın.
Kendi evladınızdan:
Onu ayrı tutmayın.

Asımın hatırası:
Küçük Asımda derim.
Ali amcan olarak:
Gözlerindren öperim.