Asılsız Salahana Şiiri - Binali Kılıç

Asaletsiz gül olsa,koklamaya değermi?
Yaprağı dağlar beni,dikenleri bahane.
İpek mendil gönderse,saklamaya değermi?
Bostancının gözdesi,karpuz ile lahana
Görse yüzüme bakmaz,asılsız salahana.

Asaletli bellidir asil duruşlarından.
Asılsız fire verir,göz ile kaşlarından.
Daha anlamazmısın,hal ve gidişlerinden.
Bir kaç patates haşla,tuzla doldur sahana.
Birde yemek beğenmez,asılsız salahana.

Çarşılarda geçilmez pozundan,havasından.
Susuz ölsem,su içmem asılsızın tasından
Hiç merkep utanırmı,yanında sıpasından?
Beğenmez ayrı gezer,daha neler,daha ne.
Evi kirden geçilmez,asılsız salahana.

Asaletli olanı, başıma taç yaparım.
Dermansız derde düşsem,ezer ilaç yaparım.
Hurdacıda kap olsa,alır bakraç yaparım.
Kalaycıda kalaylar,gösteririm şahane.
Altın olsa küflenir,asılsız salahana.

Asaletli pavyona düşse,yine örtünür.
Asaletsiz camide bile durmaz,dürtünür.
Altın tarakta alsan,taş duvara sürtünür.
On parmağın mum edip,karşısında yakana.
Beğenmez,surat asar,asılsız salahana.

Asılsız,Vali olsa,hizmetliye eş olur.
Asılsiz,yıdız olsa,asalet güneş olur.
Asılsız ayak olsa,asalatli baş olur.
Asılsız etten üstün,asaletli tarhana.
İnsana üstten bakar,asılsız salahana.

Binali der asılsız,selama bile deymez.
Asaletli asildir,hiç kimseye baş eymez.
Asaletsiz,gün gelir eşinide beğenmez.
Bulur bir başkasını,örnekmi yok,ahana.
Çıkar ekranda güler,asılsız salahana.